آیة الکرسى، یک آیه یا سه آیه؟

به گزارش کارگر آنلاین ، از روایاتی که در مورد آیه الکرسی وارد شده و از وجه تسمیه آن استفاده می شود که آیة الکرسى فقط همین یک آیه است که از «الله لا اله الّاهو» شروع مى شود، و به «هُوَ الْعَلِىُّ الْعَظِیْم» ختم مى گردد.

پاسخ تفصیلی:

• در این که آیا آیة الکرسى فقط همین یک آیه است که از «الله لا اله الّا هو» شروع مى شود، و به «هُوَ الْعَلِىُّ الْعَظِیْم» ختم مى گردد.یا این که دو آیه بعد، نیز جزء آن است؟ بنابراین اگر در جایى مثل نماز لیلة الدفن دستور داده شده آیة الکرسى بخوانند، باید هر سه آیه خوانده شود.قرائنى در دست است که نشان مى دهد: همین یک آیه است، این قرائن عبارت است از:
• الف ـ تمام روایاتى که در فضیلت آن وارد شده و از آن تعبیر به آیة الکرسى کرده، همه نشان مى دهد: یک آیه بیش نیست.
• ب ـ تعبیر به «کرسى» فقط در آیه اول است و نام گذارى به آیة الکرسى نیز مربوط به همین آیه است.
• ج ـ در بعضى از احادیث به همین معنى تصریح شده، مانند: حدیثى که در «امالى شیخ» از امیرمؤمنان على(علیه السلام) نقل شده است که ضمن بیان فضیلت آیة الکرسى، از «الله لا اِلهَ اِلاَّ هُو» شروع فرمود تا، «هُوَ الْعَلِىُّ الْعَظِیْم».(1)
• د ـ «مستدرک سفینة البحار»، از مجمع نقل مى کند: «وَ آیَةُ الْکُرْسِى مَعْرُوفَةٌ وَ هِىَ اِلى قَوْلِهِ وَ هُوَ الْعَلِىُّ الْعَظِیْمِ»؛ (آیة الکرسى معروف است و آن تا و هو العلى العظیم است).(2)
• هـ ـ در حدیثى از امام على بن الحسین(علیهما السلام) مى خوانیم که پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) فرمود: کسى که چهار آیه از اول سوره «بقره» و آیة الکرسى، و دو آیه بعد از آن و سه آیه از آخر «بقره» را بخواند، هرگز ناخوشایندى در خودش و مالش نمى بیند و شیطان به او نزدیک نمى شود، و قرآن را فراموش نمى کند.(3) از این تعبیر نیز استفاده مى شود که آیة الکرسى یک آیه است.
• و ـ در بعضى از روایات وارد شده که آیة الکرسى پنجاه کلمه است و در هر کلمه اى پنجاه برکت است شمارش کلمات آیه نیز نشان مى دهد: تا «وَ هُوَ الْعَلِىُّ الْعَظِیْم» پنجاه کلمه است.آرى، در بعضى از روایات دستور داده شده است: تا «هُمْ فِیْها خالِدُون» بخواند، بى آن که عنوان آیة الکرسى، مطرح باشد.(4) به هر حال، آنچه از قرائن بالا استفاده مى شود این است که: آیة الکرسى یک آیه بیشتر نیست.(5)

پی نوشت:

• (1). «امالى شیخ طوسى»، صفحات 508 و 509 (انتشارات دار الثقافة، 1414 ه ق)؛ « بحار الانوار»، جلد 83، صفحه 126.
• (2). « مستدرک سفینة البحار»، جلد 9، صفحه 101(انتشارات جامعه مدرسین، 1419 ه ق). یادآورى مى‏ شود: در « مجمع البیان»، چنین مطلبى یافت نشد، بعید نیست منظور« مجمع البحرین» باشد، چنان که« آیة اللّه خوئى» در کتاب«الصلاة» جلد 7، صفحه 345 نقل کرده است( ناشر لطفى، چاپخانه علمیه، طبع 1407 ه ق)-« مجمع البحرین»، جلد 4، صفحه 32، ماده« کرس».
• (3). «بحار الانوار»، جلد 89، صفحه 265؛ «کافى»، جلد 2، صفحه 621( دار الکتب الاسلامیة)؛ «وسائل الشیعه»، جلد 6، صفحه 250( چاپ آل البیت)؛ تفسیر«عیاشى»، جلد 1، صفحه 25( چاپخانه علمیه، 1380 ه ق).
• (4). «وسائل الشیعه»، جلد 8، صفحه 172( چاپ آل البیت)؛ «بحار الانوار»، جلد 99، صفحه 244.
• (5). گرد آوری از کتاب: تفسیر نمونه، آیت الله العظمی مکارم شیرازی، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهل و هفتم، ج 2، ص 323.